Bu Ülkede yere düşen ekmeğin üstüne basan insan görmeyiz ama yere düşen insanı tekmeleyen çok kişi görebiliriz.

Yerdeki ekmeğe saygılı olma konusunda ülkemde mutabakat var, kimse basamaz, ayağıyla dürtüklemez, öper, koyar bir kenara.
Ekmek nimettir kabul.
İnsan nimet değil mi?

Zayıf ve güçsüzdük dünyaya geldiğimizde.

Zayıf ve güçsüz gideceğiz.

Hepimiz eli boş gideceğiz, kazandığımız her şeyi burada bırakacağız. 

Bizimle gidecek olan yalnızca burada kazandığımız.
Burada bırakacağımızı ve hiçbir şeyi götüremiyecegimizi bildiğimiz halde.

Peki, neden bu kadar kin, nefret, öfke, hırs, haset, bencillik ve gurur?