Sosyal medyada ve gündelik hayatımızda sürekli birbirimizi eleştiriyoruz. 
Bu eleştiriler bazen boyutunu aşıyor, kırıcı oluyor. 
Husumete varmayan eleştiriler, sorumluluk duygusundan kaynaklanan uyarılar, yıkmaktan ziyade yapmaya özen gösteren fikirler her zaman başımızın tacıdır. 

İnsan hatasız olmaz.
Kendimizi tam manasıyla göremeyebiliriz. 
Eleştiri, bize tutulan büyük bir aynadır, anlayana. 

Dışarıdan nasıl görünüyoruz, onu söyler. 
Kim nasıl duruyor, onu tarif eder. 

En yıkıcı yalnızlık, çevremizde yanlışımızı söyleyecek kimsenin kalmamasıdır.

Herkesin büyüklüğü, güzelliği, yaptığı eleştiri kendine göredir. 
İnsanların sosyal medya hesabından paylaştıkları ve yorum atanların çoğu birbirini tanıyor. 

Arkadaşları sosyal medya hesabından kırmanın, üzmenin bir anlamı yok. 
Siyasi paylaşımlara yapılan yorumlar da bazen insanı çileden çıkartıyor. 

Takipçiler haddi aşmadan, belden aşağı vurmadan, incitmeden yorum yapmak en güzeli. 

Görüşünü yoruma dökmek, fikrini açıklamak ne güzel bir yöntem. 
Hasbî değil de hesabî olanlar, yani hayatını ve ilişkilerini menfaat üzerine kuranlar, beklentisi olanlar eleştirmez, fikrini söylemez, kendini saklar, sadece onaylar, tasdik eder, alkışlar. 

Eleştiri sahibinin hassas bir terazisi ve sağlam bir dengesi olması gerekir. 

Böylece kıymetli ve hakkaniyetli fikirlerinden istifade etmiş oluruz.

Görgüden uzak söylemlere, iftira ve seviyesizliğe eleştiri diyemeyiz. 

Onun adı tacizdir, daha ilerisi tehdittir.

Emeğe zerre hürmet etmeden, birini yukarıya çıkarmak için, övmek için, diğerini aşağıya çekmek insanî ve ahlaki değildir, dahası hiç adil değildir. 

Mümin, eleştirirken bile güven verendir. 

Özellikle sosyal medyada çok sık karşılaşıyoruz. 
Herkese açık sosyal medyada bazen küfürlü yorumlar da yapılıyor, bu edep dışı davranışlardan vazgeçmek lazım. 

Görgü ve incelik önemli.
Mizah ile sululuk ayrı dünyaların kavramlarıdır, bu kuralı bilerek eleştiri yapmak lazım.

Bazen karşımızdaki insanın da bir hayatı, haysiyeti ve onuru olduğunu unutuyoruz. 

Lütfen Unutmayalım.
Eleştiri, esasında önemsemektir. 

Karşımızdakini ciddiye almaktır. 
Daha iyi ve düzgün olmasını istemektir. 
Sorunları gören ve gösteren eleştirilere kayıtsız kalmayalım. 

Eleştirilerimizi ahlaki ve edep dahilinde kırmadan yapalım.