Herkes gözünü hükûmet kapısına dikiyor.

Halkın dilinde devlet kapısına bir el atsam.

Devlet işine bir girsem.

Devletin elinden bir tutsam.

Okuyan, okumayan sanatı olan, olmayan her vatandaş devlet kapısı diyor.

Diyor demesine de devlet kapısı yan gel yat aylık yeri mi?

Eşinde dostunda yakınlarında gördüğü devlet memurluğunu istiyor.

Vatandaş Devlet kurumlarında çalışanların yaşamını gördüğünde onlar gibi olmanın peşinde.

Bugün devlet kurumlardan çalışan gerçekten emeğini hakkını alan kaç kişi sayarsınız.

Düzgün çalışan yok mu elbette var onlardan bahsetmiyoruz.

Görevini kötüye kullananlardan bahsediyoruz.

Maaş kartı cebinde kurumlara dahi uğramayanların olduğu devlet kapısı.

Bunun için vatandaş devletin elinde bir tutayım diyor.

Devletin kapısına bir girdimi ancak ya ölüm ya da emeklilik ayırıyor.

Devlet işi Memur adeta devletin kendisidir. 

İşe girdikten sonra ömür boyu kendisini garantiye almış gibidir. 

Genelde işe ya servisle gidilir ya da makam aracıyla. 

Mesainin ilk saatlerinde kahvaltı yapılır. 

Sonra internette bir tur atılır. 

Haberlere bakılır. 

Bazen oyunlara takılındır. 

Arada işe vakit ayrılır. 

Bazen kim nereye atandı gibi kulis bilgileri araştırılır. 

Sonra ziyarete gelenlerle muhabbet edilir, çaylar içilir. 

Bu sohbetlerde genellikle yöneticiler memurları, memurlar yöneticileri çekiştirir. 

Kahvaltı, internet, çay, muhabbet, gıybet derken öğlen olunca herkes yemekhaneye geçer. 

Bek çok kurumda mevcut olan yemekhanede öğle yemeği yenir. 

Öğleden sonra da sabah fırsat bulamayan ziyaretçilerin genellikle şahsî olan talepleri art arda sunulur. 

Bu arada telefonlar çalar durur.

Ama açan az bulunur. 

Çoğu güya işle meşguldür. 

Çünkü mesai bitmek üzeredir. 

Akşama doğru, çalışma saatlerinin son dakikalarında yazılacak acil birkaç yazı, yapılacak önemli birkaç iş varsa yapılır. 

Yetişmezse yarına bırakılır. 

Saat beş oldu mu mesai doldu demektir. 

Bu vakitten sonra ancak her işyerinde birkaç adet bulunan fedakârlar gönülden çalışır. 

Diğerlerini devlet tekrar servisle evlerine bırakır.

Çok çalışmaktan yorgun memurlar evlerine varır.