Memleket isterim
Ne zengin fakir, ne sen ben farkı olsun;
Kış günü herkesin evi barkı olsun.
Memleket isterim
Yaşamak, sevmek gibi gönülden olsun;
Olursa bir şikâyet ölümden olsun.
Cahit Sıtkı Tarancı..
Sanki yıllar önce bugünler için yazmış bu şiirini…
Memleketimizin üzerine karabulutlar çökmüş, biz bu toprakların çocukları çoook karabulutlar gördük ve dağıttık, küllerimizden yeniden doğduk..
Şimdi yeniden doğup, ayağa kalkma zamanı acıyı yaşayan ve çeken bilir, düşen bir kar tanesinden, havadaki kuştan, ağaçtaki sararmış yapraktan medet umar, acaba der, ancak kendiside bilir imtihan büyüktür, çetindir, canı, kanı az önce yanındaydı şimdi beton yığınlarının altında…
Bir Taraf can pazarında, bir taraf yardım telaşında, ayak bağı olan yok mu? Malesef oda var, acılar bitmemiş, acılar dinmemiş ama o haysiyetsiz şerefsizlik peşinde..!
Dedik ya acıyı yaşayan ve çeken bilir, çok şükür o kadar büyük bir milletiz ki hemen yaraları sarmaya, acaba ben ne yapabilirim telaşındayız..
Daha iki sene öncesine kadar evlerimizden sokağa çıkamıyorduk, şimdi korkudan evlerimize giremiyoruz, virüs illetinden kapımızdaki arabanın sadece boyasına bakabiliyorduk, sonra sokaklara çıktık ama ne çıkış şükür yok, şımarıklık var, kiracımızı üç kuruş için sokağa atıp fazlasına kiraya verdik, oturduğumuz sohbetler falanın evi, filanın arabası oldu, evimize aldığımız koltuk kanepe, eşya resimlerini çekip eşe dosta, kardeşe hava attık…
Kurtarma ekipleri küçük bir çocuğa ulaştı, hepimiz seyrettik O çocuk o enkazın altında Yüce Allah tarafından uyutularak korundu ve uykulu gözlerle hiçbirşeyin farkında bile değildi ilk sözü, " Ne oluyor yaa "..! Oldu, etrafındaki kalabalığa şaşırarak bakar, saatler önce annesi öpücükleri ile üzerine titreyerek sıcak yatağına yatırmıştı, şimdi belkide anne ve babası artık yoklar…
İşte bizde bundan sonra şöyle bi silkinip üzerimizdeki ölü toprağını atalım…
Etrafımıza, eşe dosta saygılı olalım, Memleketimizi sevelim, bırakalım kavgayı gürültüyü birbirimizi kollayıp gözetelim..
"Ne oluyor ya" bize diyelim..
Bu memleket bizim…
Şimdi on veya onbeş gün üzülür sonra tekrar vurdum duymaz, bencil hayatımıza döneriz…
Günbirlik günü bırakalım siyaseti, ayrımcılığı omuz omuza verip bu günleri atlatalım…
Yüce Allah depremi yaşayan tüm kardeşlerimizin yar ve yardımcısı olsun, acıları bitmez, Yüce Allah esenlik versin, orada kurtarma çalışmalarına katılan kardeşlerimizin yar ve yardımcısı olsun..
Müslümanlığın son kalesi olan Cennet Vatanımızı koru Yarabim, bizlere bu acıları bir daha yaşatma Yarabbim ...
