Neler yapabileceğini tüm çirkinliği ile görebilmekteyiz.
“Allahtan korkmuyorsun bari kuldan utan” sözü bunu anlatan güzel bir misaldir.
Toplumun temel taşı olan ahlak ve edep, insan ilişkilerinde bir denge unsurudur. 
Ne var ki, ahlaksızlık ve saygısızlık, bu dengeleri sarsan unsurlar olarak karşımıza çıkar. 
Ahlaksız; kendisine gösterilen sabrı cesaret zannedip, bundan cüret alarak yeni ahlaksızlıklara yelken açar. 
İşte bu noktada, suskun kalmak ve sabretmek, ahlaksızın haklı olduğu yanılgısına kapılmasına neden olur. 
Oysa ki, edepsize haddini bildirmek de bir edep gereğidir.
Ahlaksızlar, sabrın ve tahammülün erdemini bilmezler. 
Tıpkı altının ve incinin kıymetini ancak sarrafın anlayabileceği gibi, edebi de ancak nasibi olanlar anlar. 
Bataklıkta boğulan birine, ne yuttuğu sorulmaz; zira attığı da, yuttuğu da çamurdur. 
Bu tür insanlar, zaman zaman kendilerini yeşermiş bir fidan sanabilirler. Oysa bataklıkta gül yetişmez; yetişse bile, o gülden sakınmak gerekir.
İnsan, kendi yaktığı ateşte yanar demişler. 
Toplum olarak, görevimizi yerine getirdiğimizde, “it eti bulamazsa itlik yapamaz, at otu bulamazsa atlık yapamaz”. 
Eskiden bu tür insanların bir sahibi olurdu; şimdi ise başıboşlar. 
Ne dur diyen var, ne git diyen. 
İşte tam da bu yüzden, edepsize haddini bildirmek, toplumun huzuru ve düzeni için elzemdir.
“Eşeğe koklasın diye gül uzatmışlar, o da ot zannedip yemiş”. 
Edepsize uzatılan edep de böyledir; o, edebi alır, çamuruna karıştırır. 
İşte bu yüzden, böylelerine insanlık namına müsaade etmemek gerekir. Sessiz kalmak, onlara haklılık kazandırır ve yeni ahlaksızlıkların kapısını aralar.
Toplumun huzuru, bireylerin birbirine karşı saygı ve anlayış göstermesinden geçer. 
Edep, insanı insan yapan en temel değerdir. 
Edepsizliğe karşı susmak, bu değeri hiçe saymak anlamına gelir. 
O yüzden, ahlaksızlığın karşısında dik durmak, adaletin ve ahlakın bir gereğidir. 
Çünkü edepsize haddini bildirmek, edeptendir.
Makamlar koltuklar insanlara edep vermez edepli insanlar oraya laik olur.
Edep yoksunu insanlar bugün makamları işgal etmekteler.
Oturdukları makamlara edeplice oturmamaktalar.
Bir gün kalkacağı koltuklarda kendince güç aldığını sanan edepsizler hem çevresini hem ide o makamlara getirenlere zarar verirler.