Yoldur o, 571 yılında çizilmeye başlanmış bir yol. Altmış bir yılda inşa etti bizler için “İnanç” gerçeğini. El-Emin denildi ardından. Hiranur Dağındaki bir mağarada geldi ilk vahiy. Denildi ona: “Yaratan Rabb’inin adıyla oku!” ve başladı ömrünün kalan kısmı çizilmeye. İlk inananlardır Hz Hatice, Hz Ali, Hz Zeyd b. Harise ve Hz Ebu Bekir İslam dinine. Sıkıntılar yaşasa da  Miraç’ta ilahi ikramların doruğuna erişti. Yüce Allah’ın huzuruna yükseltildi. Mekke’den Medine’ye hicret etti. Uhud, Bedir, Hendek Savaşları’nı gördü. 632 yılında hac esnasında Arafat’ta yüz binden fazla Müslümana “Veda Hutbesi” özeti oldu İslam’ın, İslam düşüncesinin. Biz böyle bir yolun yolcusuyuz. Biz kaç asırlık özlem ile o yolda ya yürür ya koşarız. Özlemin en güzel hali için bende diyorum ki çok özledim peygamberim…

ÇOK ÖZLEDİM PEYGAMBERİM

Allah’ımın bir hikmeti,

Verdi bize bu nimeti

Elçisi o Muhammedi,

Çok özledim peygamberim.

 

Tevrat, İncil olmuş talan

Gerçek değil idi kalan.

Muhammed’e indi Kuran

Çok özledim peygamberim.

 

Gösterdiğin yoldan gittik

Mevla’nın emrini tuttuk

Biz görmeden iman ettik

Çok özledim peygamberim.

 

Yeryüzünde parlar narı,

Aydınlatır bizi nuru

Kalbimdedir onun yeri

Çok özledim peygamberim.

 

Burcu burcu kokan güle,

Mekke’deki o menzile,

Yaya gidip çeksem çile

Çok özledim peygamberim.

 

Kâbe’de hep tavaf etsem

Altınoluktan da tutsam

Kör şeytana taşlar atsam

Çok özledim peygamberim.

 

Safa ile Merve yolu,

Varıp gelsem deli deli.

Hep arasam orda seni

Çok özledim peygamberim.

 

Çoban olup deve gütsem

 Kapısında nöbet tutsam

Gece gündüz dua etsem

Çok özledim peygamberim.

 

Huzurunda dursam safa

Secde edip koysam kafa

Çeksem çile ile cefa

Çok özledim peygamberim.

 

Mescidine varıp girsem

Seccadene yüzün sürsem

Rüyamda bir kere görsem

Çok özledim peygamberim.

 

Nefsim ile savaşsaydım

O çölleri bir aşsaydım

Sana bir gün ulaşsaydım

Çok özledim peygamberim.

 

İbrahim der garip kulum,

Dua eder daim dilim

Medine’de kalsa ölüm

Çok özledim peygamberim.