Kırşehir eski sanayi sitesinde her sabah gün doğmadan toplanan Türk işçiler, rızıklarını kazanmak adına iş umuduyla bekliyor. Ancak, son zamanlarda iş piyasasına giren Afgan ve Suriyeli mülteciler, yerli işçilerin iş bulma şansını büyük ölçüde etkiliyor. Mültecilerin düşük ücretlerle çalışmaya razı olmaları, yerli işçilerin pazardaki rekabet gücünü nasıl etkiliyor ve bu durum toplumsal yapıya yansıyor.
AMELE PAZARINDA SABAH RUTİNİ
Her sabah, Kırşehir'in eski sanayi sitesi önünde bir amele pazarı kuruluyor. İşçiler, müşteri bekler gibi günün ilk ışıklarıyla birlikte bu alanda toplanıyor. İş arayanlar, buraya gelip işçilerle pazarlık yapıyor. Anlaşma sağlanınca, işçiler, kazma ve küreklerini sırtlayıp işverenin aracına binerek çalışacakları yere gidiyor. Ancak, iş bulma süreci giderek daha karmaşık bir hale geliyor.
YERLİ İŞÇİLER VE MÜLTECİ REKABETİ
Yerli işçiler, Suriyelilerin ve Afganların sektöre girmesiyle eskisi kadar rahat iş bulamamaktan şikayetçi. Suriyeli işçiler, 50 ila 120 TL arasında kabul ettikleri yevmiyelerle çalışmayı kabul ederken, yerli işçilerin talep ettiği günlük yevmiye ise 150 ila 300 TL arasında değişiyor. Bu durum, işverenlerin maliyetleri düşürme eğilimi nedeniyle genellikle mülteci işçilerin tercih edilmesine yol açıyor.
Samet Demirel; "Sabahleyin otobüse hep birlikte biner, buraya gelir ve çalışırız. Akşam olduğunda ise son otobüse güç bela yetişir ve evimize döneriz. Geçen yıl işlerimiz bundan çok daha iyiydi. Çünkü geçen yıl Suriyeliler yoktu."
MÜLTECİLER VE İŞ PİYASASI DİNAMİKLERİ
Suriyeli ve Afgan işçilerin düşük ücretlerle çalışmaya razı olmaları, yerli işçilerin iş bulma kapasitesini düşürüyor. Bu durum, yerli işçiler arasında ekonomik sıkıntılara ve işsizliğe yol açıyor. İnşaatçılar ve diğer işverenler arasında maliyeti düşürme eğilimi, iş piyasasında rekabet koşullarını değiştiriyor ve sosyal gerilimleri artırabilir.
