Bugün Muhsin Yazıcıoğlu'nun 14. ölüm yıl dönümü. 55 yıllık dolu dolu bir ömür, 25 Mart 2009'da halen tam çözülemeyen bir helikopter kazasıyla sona erdi.
"Ey sonsuzluğun sahibi, sana ulaşmak istiyorum
Durun kapanmayın pencerelerim
Güneşimi kapatmayın
Beton çok soğuk, üşüyorum.."
Böyle anlatıyordu hislerini… "Üşüyorum" diyordu. Ne o bilebilirdi hayata veda edeceği yerin 26 yıl önce yazdığı şiirdeki kadar soğuk olacağını, ne de bir başkası…
1954 yılında Sivas'ın Şarkışla ilçesi Elmalı Köyü'nde dünyaya gelen Yazıcıoğlu, çocukluk yaşlarından itibaren vatan, millet, bayrak, bağımsızlık, İslami hassasiyetler noktasında yaşıtlarına göre oldukça duyarlı biriydi. Onunla aynı görüşü paylaşsın ya da paylaşmasın, herkesin insanlığını, beyefendiliğini, saygınlığını takdir ettiği bir kişiydi. Anadolu'nun bağrında yetişen binlerce, milyonlarca vatan aşığından biri olarak yaşadı. Gidişi de varlığı gibi efendice, sessizce, kendince oldu.
Muhsin Yazıcıoğlu İmam Hatip Ortaokulu idarecileri, öğretmenleri ve yardımcı personeli olarak, onun adını taşıyan okulda çalışıyor olmaktan onur ve gurur duyuyoruz.
Hayatı boyunca her türlü vesayete karşı demokratik siyasetin yanın da durmasını bilmiş büyük dava adamına dualarımızı gönderiyoruz." Bir saniyesine bile hakim olamadığımız, hükmedemediğimiz bir hayat için , bir dünya için, bu kadar fırıldak olmanın anlamı yok "
Bilgece söylediği sözüyle, erdem sahibi her kese büyük ilham olmuş Muhsin Yazıcıoğlu'nu vefatının 14. yıl dönümünde saygı ve rahmetle anıyoruz. Ruhu şad, mekânı cennet olsun...
Henüz 55 yaşındaydı…
25 Mart 2009'da Yazıcıoğlu, seçim çalışmaları kapsamında Kahramanmaraş'tan helikopterle Yozgat'a gidiyordu. Helikopter düştü. Enkaza ancak üç gün sonra "Kanlı Çukur" mevkiinde ulaşıldı. ( HABER MERKEZİ)
