Bazen sakinleşmek, keyif almak için başvurulan yöntemler olarak görülse de uyarıcı etkisi nedeniyle daha fazla almak, kullanmak istenir uyuşturucu maddeler. Farkında olmadan girilir bir girdaba. Ne çıkış yolu görünür ne de başlanılan yere geri dönülür. Alışkanlık olur her defasında daha fazla istenir. Ama sonu acıdır, kederdir.
Gençliği uçuruma sürükleyen günümüzün vebaları sigara, esrar, eroin, hap vs. gibi uyuşturucular için yazmış olduğum “Çağın Vebası” şiirimde verdikleri zararı dörtlüklerle işte “Çağın Vebası” diyorum.
ÇAĞIN VEBASI
Aman gençler o melanet,
Ocağını yıkar gider.
O can size bir emanet,
Ciğerini yakar gider.
Sakın ona alışmayın
Tadı ile tanışmayın
Yanılıp da bulaşmayın
Zehirini sıkar gider.
Bir kılıfa bürünerek
Dostmuş gibi görünerek
Destek gibi verinerek
Kanınıza akar gider.
Alışınca hiç güç yetmez
Kovsan bile yine gitmez
Son pişmanlık fayda etmez
Kancasını takar gider.
Süründürür, hasır eder
Uyuşturur, nasır eder
Kendisine esir eder
Şimşek gibi çakar gider.
Sağa sola bakınırsın
Yardım diye yakınırsın
Kalkamayıp yekinirsin
Gırtlağına çöker gider.
Yavaş yavaş eriterek
Tüm bedeni çürüterek
Uçuruma yürüterek
Ruh bedenden çıkar gider.
İbrahim der dinle aman
Sıvı, tütün, hap, ot, duman
Tahribatı çok da yaman
Mezarlığa sokar gider.