Yoldur o, 571 yılında çizilmeye başlanmış bir yol. Altmış bir yılda inşa etti bizler için “İnanç” gerçeğini. El-Emin denildi ardından. Hiranur Dağındaki bir mağarada geldi ilk vahiy. Denildi ona: “Yaratan Rabb’inin adıyla oku!” ve başladı ömrünün kalan kısmı çizilmeye. İlk inananlardır Hz Hatice, Hz Ali, Hz Zeyd b. Harise ve Hz Ebu Bekir İslam dinine. Sıkıntılar yaşasa da Miraç’ta ilahi ikramların doruğuna erişti. Yüce Allah’ın huzuruna yükseltildi. Mekke’den Medine’ye hicret etti. Uhud, Bedir, Hendek Savaşları’nı gördü. 632 yılında hac esnasında Arafat’ta yüz binden fazla Müslümana “Veda Hutbesi” özeti oldu İslam’ın, İslam düşüncesinin. Biz böyle bir yolun yolcusuyuz. Biz kaç asırlık özlem ile o yolda ya yürür ya koşarız. Özlemin en güzel hali için bende diyorum ki çok özledim peygamberim…
ÇOK ÖZLEDİM PEYGAMBERİM
Allah’ımın bir hikmeti,
Verdi bize bu nimeti
Elçisi o Muhammedi,
Çok özledim peygamberim.
Tevrat, İncil olmuş talan
Gerçek değil idi kalan.
Muhammed’e indi Kuran
Çok özledim peygamberim.
Gösterdiğin yoldan gittik
Mevla’nın emrini tuttuk
Biz görmeden iman ettik
Çok özledim peygamberim.
Yeryüzünde parlar narı,
Aydınlatır bizi nuru
Kalbimdedir onun yeri
Çok özledim peygamberim.
Burcu burcu kokan güle,
Mekke’deki o menzile,
Yaya gidip çeksem çile
Çok özledim peygamberim.
Kâbe’de hep tavaf etsem
Altınoluktan da tutsam
Kör şeytana taşlar atsam
Çok özledim peygamberim.
Safa ile Merve yolu,
Varıp gelsem deli deli.
Hep arasam orda seni
Çok özledim peygamberim.
Çoban olup deve gütsem
Kapısında nöbet tutsam
Gece gündüz dua etsem
Çok özledim peygamberim.
Huzurunda dursam safa
Secde edip koysam kafa
Çeksem çile ile cefa
Çok özledim peygamberim.
Mescidine varıp girsem
Seccadene yüzün sürsem
Rüyamda bir kere görsem
Çok özledim peygamberim.
Nefsim ile savaşsaydım
O çölleri bir aşsaydım
Sana bir gün ulaşsaydım
Çok özledim peygamberim.
İbrahim der garip kulum,
Dua eder daim dilim
Medine’de kalsa ölüm
Çok özledim peygamberim.