Vefatının onuncu yılında merhum bozlak ustası Neşet Ertaş, ülke ve il genelinde türküleriyle yaşatıldı.
Cacabey Meydanı bir hafta yıldızların altıda bozlak ustasının eserleri sergilendi.
Söz ona ait olsa da, seslendirenlerin sesleri, sazları, kullandığı şivesi ustaya uymadı.
Yine de Kırşehir halkı Neşet ustanın müziğine doydu.
Neşet Ertaş ustayı, büyük ozanı, Türkiye de bilip de sevmeyen yok gibi.
Gençlik yıllarımız da ve bugün dinlemeye ara vermeden devam ediyoruz.
Dedelerimizle Yağmurlu aşiret Türkmen köylerinde bir arda yaşamışlar, birlikte muhabbet etmişler.
Sevgilerini, acılarını birlikte paylaşmışlar.
Ölülere birlikte ağıt yakıp, düğünlerinde birlikte oynamışlar.
Birlikte köy odaklarında sohbet etmişler.
Tarlada aynı sapanla buğday ekmişler, tırpanla, orakla ekin biçmişler, düven sürmüşler.
Aynı değirmenden un öğütüp, aynı çeşmeden su içmişler, aynı derede yün yıkamışlar.
Aynı tandırlıkta ekmek edip, pişirdikleri aştan yemişler.
Bol tereyağlı Bulgur pilav üzeri tavuktan hiç vazgeçmemişler.
Cuma'dan cumaya camiyi de terek etmemişler.
Aynı sofrada yemek yemişler, gülüp eylenmişler.
Köylerden şehre göç başladığında.
Abdallarla aynı mahallede yine komşu olduk, aynı okullarda okuduk, aynı düğünlerde, ölümlerde bir arada bulunduk.
Büyüdük yine bağlarımız kopmadı düğünümüz muhabbetlerimiz kaldığı yerden devam ediyor.
Dedeleri, babaları ahirete göçse de çocukları Abdal geleneğini kapitalist sömürü koşuları altında yaşatmaktalar.
Aç, açık olsalar da kimseye minnet etmeden geleneklerini korumaktalar.
Türkmen geleceğinin son halkası diye bileceğimiz Neşet Ertaş’ı Almanya’da 1998 Eylül ayında Kardeşimin düğününe davet etmiştik.
Dedi “kurban olduğum, Aşiretimin düğünü, Cafer’imin düğününe gelmeyeceğim de, çalmayacağım da, çığırmayacağım da kimin düğününde çağıracağım” demişti.
Dediği gibi düğün günü geldi
Saat iki gibi gelmişti, gece on ikiye kadar yorulmadan, bıkmadan sazın teline vurmuştu.
Dinlenme aralarında uzun, uzun sohbet etme imkânı bulup yüz yüze muhabbetini dinlemiştim.
Geçmiş anılarında bahsetmiş zihnimizi tazelemişti.
Dedim usta bugüne kadar yazdığın türküleri hatırlar mısın, “Kurban olduğum benimkisi köy bakkalı mı, marketti nasıl sayarsın” .
Sazını sözünü muhabbetini sekiz saat canlı dinleten usta aramızdan yok artık.
Her sanatçı sazı çalar fakat Neşet Ertaş telleri konuştururdu.
Yeri dolmayacak örnek bir sanatçıydı, Her canlı gibi o da bu dünyadan göçtü.
Bırakmış olduğu kıymetli eserleri tarih içerinde söylenecek.
Halkın sanatçısıydı.
“Ben devletim sanatçısı olmam” demişti.
Doğruda yapmıştı.
Devlet sanatçı nişanını elinin tersiyle itmişti.
Büyük Ozan Anadolu’nun son abdalı bu işte.
Neşet Ertaş Her görüşün, fikrin, düşüncenin yani Anadolu’nun insanıydı.
Türkülerinde saygı, sevgi, aşk muhabbet vardı.
Anadolu Türkmen abdalın son nesli desek doğru.
Hikâyesi büyük ve öne çıkmış eserlerini herkes bilir.
Arazında olmayan ustanın Her sözünün bir anlamı, manası vardı.
‘Benim Yurdum’.
Bu güzel eser; ilim, cehalet, bilim insanları ve vatan hakkında kaleme alınmış.
Özellikle akademisyenlerin, öğretmenlerin ve öğrencilerin ezberi olacak türde bir türkü.
Keyifle dinlemenizi tavsiye ederim.
“Benim Yurdum
İsterim ki bu dünyada
Hiç kimse cahil kalmasın
Okusun ilmin kitabın
Cahilden akıl almasın.
Kendi kendini yetenlere
İlim tahsil edenlere
İlme doğru gidenlere
Cehalet mani olmasın.
İlim edenler nurlaşıyor
İlim etmeyen körleşiyor
İlimle dünya birleşiyor
Söyle ki neden olmasın.
Can yakmadan atom gücü
Birleşsinler tüm bilimci
Dilerim olsun sahici
Dünyada silah kalmasın.
İnsan hakları hak olsun
Bu hakkı bilen çok olsun
Bütün silahlar yok olsun
Cehalet can dağlamasın.
Dünya cennettir insana
Eşit olsun sana bana
Kıyılmasın hiçbir cana
Analar ağlamasın.
Bütün dünya Allah diyor
Onun nimetini yiyor
İnsan kıs betini giyor
Ayrılık güden olmasın.
Kendini bilen bunu anlar
Çünkü haktır bütün canlar
Yardımlaşsın tüm insanlar
Dünyada fakir kalmasın.
Bir garibim budur derdim
Tüm dünyayı ben de gördüm
İsterim ki benim yurdum
Dünyadan geri kalmasın.”
Bu sözler Neşet ustayı anlatmaya yeterli değil mi?
“Can yakıp ta kalp kırma, Sen’inde gül benzin solacak bir gün, Her canlının kalbi Allah’a bağlı Herkes ettiğini bulacak bir gün”…
Atasözü gibi Kırşehirlilerin dilinde
“Her kez sazı çalar ama Neşet Ertaş bir başka çalar” diye.
Hemşerileri Boşuna dememişler.