“DAĞARCIK” KİTABINDAN…
Patatese “kumpür”,
Cama “cıncık”
Sahura “zöhür”,
Çizgiye “cızzık”
Geçen seneye “bıldır”,
Havluya “peşkir”
Malzemeye de “öteberi” derler
Kadın “avrat” tır,
Eşiyse “gişi”
Nineye “ebe”,
Amcaya “emmi”
Komşuya “gonşu”,
Halaya “bibi”
Akıllı durmayana “yilikken” derler
Kumaşa “pırtı”,
Nevresime “melefe”
Gömleğe “mintan”,
Elbiseye “fîstan”
Duşa “çimmek”,
Salgına “gıran”
Leğene de “ellançe” derler
Banyoya “suluk”,
Mutfak dolabına “bıcaklık”
Salona “mabeyin”,
Pamuğa “pampıh”
Çatısız eve «dambaşı»,
Yalıtıma “bişirik”
Yağmur oluğuna da “çöörten» derler
Kepçeye “çömçe”,
Espiye “Sini”
Karpuza “bostan” ,
Ördeğe «Şibi»
Kuluçkaya “gurk” ,
Civcive “cücük”
Sinirlenince de “Cehennemin dibi” derler
Cekete “saho”,
Başörtüsüne «yaşmak”
Çuvala «seklem»,
Sıcağa “ısıcah”
Şerbete «şire»,
Doğruya “essah”
Buğday ölçeğine de “Çinik” derler
Oklavaya “ohlaa”,
Çevirene «evrağaç»
Damada “güvea”,
Ekmek kızartmasına “omaç”
Nemli tarlaya “darbız”,
Naneye “narpız”
Ev ahalisine de “horanta” derler
Böbreğe “boorek”,
Kaburgaya “ieyaa”
Seyyar satıcıya “palacı”,
Dilenciye “sadacı”
Kaşınmaya “gicişme”,
Balona «şişirme»
Sırtını göstererekte “yaarnım ağrıyo” derler
Önemsemeye «Masimek»,
Tartışmaya “çekişmek”
Çöplüğe «küllük»,
Alkışa “Cibicik” “şaplak”
Durmaya “alenmek”,
Ayakta durmaya “sorutmak”
Akıllı durmayana da “dölek dur” derler
Kaybolmaya “azıtmak”,
Lokmaya “banak”
Saklambaca “ebe zümbüt”,
Üşümeye «buymak»
Saldırmaya “holamak”,
Fırlatmaya “kotelemek”
Ayıplamaya da “danamak” “kınamak” derler
Korunaklı yere “dulda”,
Çok yiyene “ganara”
Ayrana “çalkama”,
Şişkoya «gallampa»
Tokata “şaplak”,
Yumruğa “sumsa” “sumsuk”
Cimri insana da “gıpti” “pinti” derler
Laf sokmaya “kahıç”,
Güzele “emaçer”
Beli bükülene “gambır”,
Yeniye “gıcır”
Göz kararmasına “ehlezimek”,
Vurmaya “bekitmek”
Ağlamaklı olmaya da “donukmak” derler
Makasa “Sındı”,
Sandalyeye “İskembe”
Bacaya “Pıhare”,
Çabuk büyüyene «gelişatlı”
Ayakta durmaya “dikilmek”,
Çömelmeye «Pısmak»
Yüksek sesli konuşana da “Haybatçı” derler
Büyük bıçağa “Uflak”,
Yokuşa “Verep” “Bayır”
Araziye “yazı”,
Zehire “Avı”
Viraneye “ören”,
Tabağa “zehen” “sahan”
Ani gelişen durumlara da “defîyeden” derler
Havuca “pürçüklü”,
Testereye “bıçkı”
Kıskanmaya “günüleme”,
Yeleğe “dallama”
Suya dalmaya “tummah”,
Sıçratmaya “ürkütmek”
İyi misafir ağırlayana da «tebahat sahibi» derler
Sahip çıkmaya “mukayyet olmak”,
Düğmeye “ilik”
Eşek yavrusuna “kirik” , “sıpa”
Köpek yavrusuna “enik”
Suçunu gizleyene “mustur”, “mastır”
Çok gezene “dazgir” “gezanti”
Şaşırınca da «anayın babayın aşını içeyim” derler
Mutfak malzemesine “kap kacak” ,
Terliğe “şipirdek” “şip şip”
Taklite “laalanma”,
Köşeye “bicek” “bucak”
Doğankente “Peyik”,
Altınsuya “Horuh”
Gözetlemeye de “kişifleme” derler
Kaynak: Anoni