GÜL ALİ

Gül Ali’m bir dürüm daha alır mısın der.

Ali yok anlamında başını sallar. Kasım dede elhamdülillah rabbimin nimetlerine şükürler olsun der.

Gül Alim soframızı toplayalım. Merkebimize seni bindirip dereli köyüne ve sizin çiftliğe doğru gidelim . Onları pek merak icinde bırakmayalım der.

Ali hızır dede der ve Kasım dede buyur Gül Ali’m sen merkebimize bin ben yanında yürüyerek yol alalım.

Ali merkebe biner dede bak Ali’m bir daha böyle yalnız terk etme arkadaşlarını şimdi gülfidan hanım yıkılmıştır. Onları da üzme sen akilli çocuksun der.

Sahi Ali sen kuran kursuna gidiyorum demiştin neler öğrendin.

Dede namaz sürelerini ve yeni kurana geçtim der.

Aferin Ali’m.

Peki ilk okulu bitirince nereye gideceksin Gül Ali’m

Dede annem beni İmam hatip okuluna göndermeyi düşünüyor.

Ahmet de imam hatibi bitirmişti,hafıza kelamı yanık sesi ile güzel kuran okurdu der. Gözlerinden yaşlar süzülürken başlar ve rabbim sana Hamdullah senalar olsun der. Veren sen alan sen bize sabırdan gayri ne gerek diyerek hayıflanır .

Çocuk Ali anlamamıştır Kasım Dede’nin halini.

Bak Ali’m inşallah sende kocaman adam olacaksın İmam hatibi bitirip memleketimize hayırlı bir evlat olursun bu vatan sizlerden çok şeyler bekliyor. Ülkemizi kendini bilmezlere hainlere bırakmayacaksın inşallah Ali’m .

Artık alüminyum il de çok samimi olmuşlar Ali kadim dedeye kendini çok yakın görüyordu.

Kasım dede bize gelsin bundan sonra değil mi?

Tabi gelirim Ali’m sen bir daha böyle hata yapma bak şimdi herkes bir telaş içindedir.

Tamam dede .

Konuşarak geldiklerinde Ali’nin sanki hiç haberi bile olmamış. Zaman gün batımı akşam ezanı okunmak üzere. Çiftliğin tam kapısına varmak üzere iken çiftlik girişinde bekleyen bir kaç kişi aha Ali geldi. Ali geldi diye bir bağrışmadır başladı.

Bir anda orada bir kalabalık oldu. Hemen Davut ağaya telefon edildi. Davut ve bir kaç kişi dışarıya aramaya gitmişler durum da jandarmaya bile bildirilmiş komşu köyler hep aramaya bile başlamışlardı.

Gülfidan hanım perişan bir halde koşarak gelip Ali’m nerelerdesin sen diye sarıldı. Hiç kimse o anda Kasım Dede’yi görmüyordu bile.

Gülfidan Hanım nerelerdeydin an oğul bak bizleri perişan ettin . Bir daha böyle yapma diyordu ki. Ali hemen Kasım Dede’ye giderek dedemle beraberdim der gibi onun yanına vardı.

Gülfidan Hanım Ay Kasım amca seni hiç görmedik telaşımızdan kusurumuzu bakma dedi. (Devam Edecek)