Sokaklar çırılçıplak caddeler dolu. Tanınmaz olmuş kızı oğlu. Büyük yok küçük kalmamış duy baba.
Bozulmuş bağlar bahçeler geçersiz olmuş akçeler. Hatır kalmamış gönül yıkılmış. İnsanlar bir hoş olmuş duy baba.
Camilerimiz mamur cemaat harabe, kıldığımız namazın şekeri yok. Her yerde kuru kalabalık çok. Herkes fetva verir olmuş duy baba,
Pantolonlar delinmiş, ahlak silinmiş. Sokaklar insan seli. Gençlik gitmiş, ihtiyarın yeri yok duy baba.
Tarlada izi olmayanın harmanda yüzü olmaz derlerdi. Şimdi tarlada iz insanda yüz kalmadı duy baba.
Yıkılmış Ali emminin gönlü. Tanınmaz olmuş Fatma bacı. Tadı kalmamış her şey acı. Gençlik bitmiş yaşlı ölü. Samanlık seyran olmuş duy baba.
Kalmamış meyvelerin tadı. Sanki ne yersen olmuş acı. Kalmamış insanlarda ağız tadı. Madde çok olmuş mana yok. Her şeyin yerinde yeller esmiş duy baba.
Hani senin diktiğin bağ var ya viran olmuş. Bir kuru kütük her yer çöl çöl. Sanma ki kıtlık her şey bol. İnsanların ağız tadı kalmamış duy baba.
Ekin hasat bol bire on verir oldu. Birleşti oğul kız her şeyi böldü. Miras yüzünden herkes sana küstü. Düşman oldu oğul kız duy baba.
Hani senin öküzle sürdüğün tarla varya. Sanki altın oldu. Oldu da ne oldu ne bet ne bereket kaldı.Ali onu aldı Ahmet küs baba.
Sanma ki her şey emanet olaydı mal sahibi götürürdü Ahmet. Şimdi Ahmet’in yerini ali aldı duy baba.
Atın öküzün yeri kalmadı. Bunların yerini dört çeker motor aldı. Sefa bitti cefa bol. Sağlık kalmadı. Her yer korona oldu duy baba.
Eskiden düğünlerde halay vardı. Kedin erkek ayrı oynardı. Şimdi her şey birleşti. Sokaklar bir hoş oldu duy baba.
Çiftçi perişan işi gücü çok. Abdest namaz hiç yok. Veri çok amma para yok. Lüks her şey cepte para koymadı duy baba.
Emmi dayı tanınmaz oldu. Gelin hanım, kayın ana lal oldu. Köyde hayvan kalmadı. İnek koyun bilinmez oldu. Konu komşu kalmadı duy baba.
Hani geçen yıl mezarına varıp da bol bol fotoğraf çektirmiştik ya. Hatıra diye fese attık. Gücümüz yetti ise bir Fatiha üç ihlas okuduk bu yıl o da bitti duy baba.
Hocalar zamane göre fetva verir oldu. Alim yarım,zalim çok oldu.Âlime pek yer kalmadı. Sokaklar çoğu o kalabalık duy baba.
Şimdiye kadar ben hiç haksız görmedim haklıysa pek sormadım. Güçlü haklı güçsüz haksız oldu duy baba.
Her kapıda iki üç araba oldu. İnsanlık öldü namert kaldı. Mertlere meydan kalmadı. Ahlaksızlık her yeri kapladı duy baba.
Ne utanma kaldı ne ar. Erkekler utanır oldu kadında haya ne arar. Düzen bozuldu.Çarklar tersine döndü. Büyük küçük kalmadı. Erkek utanır oldu duy baba.
Bilmem nasıl sana halimi arz etsem. Sağ olsan da içimi döksem artık sen yoksun ya,her şey çok geç oldu duy baba.