Ne Güzel Söylemiş M. Akif Ersoy
"Aldanma insanların samimiyetine, menfaatleri gelir her şeyden önce vaat etmeseydi Allah Cenneti ona bile etmezlerdi secde”; Âdemoğlu her geçen gün ahlakında özünde sözünde.
Dijital makine çağı dostlukları aldı götürdü.
Geriye ne kaldı menfaat ve çıkar.
Menfaatin, çıkarın, ahlaksızlığın olduğu bir zaman diliminde yaşıyoruz.
Teknoloji değiştikçe insanların davranışları da değişiyor.
Yaşadığımız zaman o kadar ki aczi yetimizin gözler önüne serildiği bir zaman olmuş ki maalesef arkadaşlıklar, dostluklar menfaatler ve çıkar üzerine kuruluyor.
Kurulmak isteniyor.
Bakış açısı değer yargısı çıkar üzerine kurulunca insanlar arası ilikçilerde sağlıklı yürümüyor.
Madde insanların İlahı olmuş.
Siyaset insanların dini olmuş.
Makamlar insanların Rabbi olmuş.
Ahlaksızlık insanlara normal olmuş.
Dost dedikleriniz, arkadaş dedikleriniz, çıkarlar ve menfaatler araya girince ilk darbeyi onlardan yemiş oluyorsunuz.
Dünyada herkesin işine geldiği kadar hatta herkesin işine yaradığı kadar iyisin.
Bizler çocukken köyümüzde ya da şehirde oturduğumuz mahallemizde.
Birinin bir ihtiyacı olduğunda hemen komşusu, eşi, dostu devreye girer imece usulü bir yardımlaşma ile konu halledilirdi.
Herkes birbirine daha saygılı, daha anlayışlı, daha sevgi doluydu. Arada tatlı sohbetler, muhabbetler olur, bir araya gelinir gülüp eğlenilirdi.
Genel olarak daha masum bir ahlak hâkimdi insanların üzerinde. Ama şu an maalesef; birbirlerine karşı soğuk, çok mesafeli, birbiri hakkında genelde iyi düşünmeyen, art niyetli, sevgisiz, acıma duyguları körelmiş, birçok konuyu sadece makam, seçilmiş, atanmış, maddiyat gözüyle değerlendiren bir ahlak geliştirildi.
Herkes kolay yoldan nasıl para kazanırım düşüncesi içerisinde.
Aldatan, kandıran, yalancı bir nesil var oldu.
Bunların bir kısmını siyaset, bir kısmını makam, bir kısmını da sermaye aldı götürdü.
İnsanlar birbirine selam verirken bile menfaati ve çıkarı ön planda tutar hale gelmişler.
İnsanların kalitesi düştü, Sevgi, dostluk, anlayış, merhamet ve acıma duyguları yok olma noktasına geldi, her şeyin başı menfaat ve çıkar kondu.
Aile bağları tamamen olmasa da koptu.
Kardeşler arasına maddiyat girdi sevgi, saygı, yardımlaşma duyguları kayıp oldu.
Çıkara dayalı bakış açısı daha öne çıktı.
Dürüstlük anlayışı, yalan söylememek, sahtekârlık yapmadan doğrusu ne ise onu söylemek tarih oldu.
Dürüst insan sayısı çok azaldı.
Oturduğumuz binaya giderken güzel bir ifadeyle yüzünüze gülümseyen, “Selam ün aleyküm komşu ” diyerek yanınızdan geçen bir insan hemen hemen kalmadı desek ne dersiniz.
Her geçen gün aramızda yok olan değerlerimiz geri kazanma şansımız var mı?