Ömür dediğin ne ki, bir bakmışım sona gelmiş ibre sona vurmuş. Yolun sonu ayaklarda derman kalmamış. Yürümeye mecali yok. Kalabalık dağılmış sanki kimsesizsin sade sessiz. Şimdi kimse yok hep yalnızsın. Ömür işte bu yolun sonu. Beklentilerin bitmiş beklediklerin gelmez olmuş. Bildiklerin hep silinmiş bant kayıtları yok. Ömür bir an ömür ne ki.
Bir bağ bozulmuş bağlar içinde
Sazın telleri kırık çalmıyor şimdi.
Eş dost kalmamış kimsesiz sessiz eller içinde
Almışlar güzelliğini senden şimdi kimsesiz seller içinde
Bağ bozulmuş viran olmuş
Kaplamış her yerin şimdi çöller içinde.
Evel serin iken şimdi çöl olmuş.
Kurumuş güllerin hazan yaprakların içinde.
Bir garip kimsesiz.
Şimdi yalnız eller içinde.
Kalmamış eşin dostun
Solmuş güllerin güller içinde
Boynun bükülmüş seni saran yaprak yok.
Şimdi yalnızsın eller içinde.
Taranmaz olmuş saçların bükülmüş belin.
Şimdi yalnız kimsesizsin eller içinde.
Yok artık sümbül gibi sarkan güllerin.
Lal olmuşsun şimdi konuşmaz dillerin eller içinde
Kalmamış gözünde akacak yaşın.
Açılmış sinen
Görünmez olmuş eller içinde.
Eski güzel nerde kalmış eller içinde
Duyulmaz ki ahın şimdi eller içinde.
Bir garipsin yalnız kimsesiz.
Kalmamış ahın şimdi yalnız kimsesiz eller içinde.
Önü bulutlanmış ay gibisin ışığın yok.
Sönmüş çıran.
Şimdi yalnızsın eller içinde.
Önceden dilberdin şimdi bozkır.
Basılmaz olmuş üzerine
Ateş yanan çöller gibi.
Ey güzel güvenme kendine seni yaratan güzel eşsiz güller içinde.
Dedin mi ben neyin olacağım? Aradığımı ne zaman bulacağım?
Zaman geçmiş heyhat bitmiş ömür.
Şimdi varacak kapın yok eller içinde.
Dinlemedin hiç kimseyi aldırmadın her söze.
Dönmek istedin amma öze
Ö kurudu çöl oldu şimdi.
Leylağım defin olamadın Kerem olup yanamadın.
Ferhat olup dağları gelemedin dağlar delik her yet çöl oldu şimdi.
Bakiyim sandın bekasız kaldın.
Şimdi varacak yerin yok
Yalnız kimsesizsin şimdi.
Beklediğin son tren de gitti
Hayallerin bitti.
Garda yalnız kimsesizsin şimdi.
Her yer ıssız her yer sakin ne beklediklerin gelmiş ne gidenler var şimdi.