Kırşehir için alternatif kalkınmanın bir adı da turizm. Yıllarca Anakara-Kayseri ve sonraki yıllar Kırıkkale’nin ortasında kalmış; sanayiden nasibini alamamış bir Kırşehir.
70’li yıllarda yurtdışında çalışan gurbetçi hemşerilerimizin birikimleri ile birkaç fabrika kurulmuş; fabrikayı yönetenlerde gurbetçinin birikimlerini heder etmişler, ufak tefek olan işletmeler bir süre sonra el değiştirmiş. Bir kısmı da kötü yönetimden batmış. Gurbetçimiz hayal kırıklığına uğramıştı.
Kırşehir’imizin amiral gemisi Petlas, Çemaş ve organize sanayideki işletmeler olmasa, gerçekten Kır şehir olarak görmeye devam edecektik.
Sanayi olmayınca memlekette gelişmiyor. Yeni fabrikalar açılmayınca, paralar inşaatlara ve bankalara akmakta buda Kırşehir ekonomisine azda olsa katkı sağlamış olsa da; “yatan paranın” ekonomiye katkısı maalesef azalmış durumda.
Kırşehir için alternatif kalkınma modeli olarak gerek Valiliğimiz gerek Belediyemiz Kırşehir’imizi tanıtan etkinliklere son zamanlarda geçmişe nazaran biraz daha önem vermeye başladılar. Kırşehir’imizde Anadolu Selçuklu ile başlayan, Osmanlı ile devam eden Anadolu’nun Müslüman yurdu olmasında maya olan Ahi ve birlikleriyle Ahi yurdu Kırşehir’imizin önünde sanayi ve alternatif kalkınma olarak turizm gelmekte.
Ahi Evran Üniversitesinin öğrenci kapasitesinin artması, öğretim görevlilerinin çoğalması ve yerli araştırmacı yazar ve şairlerin çoğalması “Gizli bahçe “ diyebileceğimiz tarihin Kadim Şehri KIR ŞEHRİ’nin tarihi güzellikleri ve Ahi kültürünün ön plana çıkmasına Kırşehirli yönetici, araştırmacılar ve Kırşehir büyükleri ile beraber yardımcı olmaktalar.
Önceki yazımızda Ankara istikametinden Kaman ilçemize ve oradan Kırşehir merkezine doğru yol almıştık. Önümüzdeki yazımızda Kırşehir için marka olan yeni açılmasına rağmen her geçen gün artan ziyaretçileri ile Ahi ve ahilik kültürünü anlatan ve yaşatan müzemizle ilgili yazımız devam edecek.